دستگاه تهویه مطبوع VRF مخفف سه کلمه Variable Refrigent Flow و به معنای جریان متغیر سیال، می باشد. همانطور که از نام این دستگاه برمی آید، با تغییر دبی سیال (مبرد) متناسب با بار حرارتی مورد نیاز فضا یا اتاق، باعث کاهش هزینه مصرف انرژی می شود، به این صورت که دستگاههای یونیت داخلی کنترل جریان مبرد ورودی را برحسب بار حرارتی مورد نیاز انجام می دهد،
بنابراین هر دستگاه یونیت داخلی بهصورت مستقل با میزان بار برودتی جداگانه کار میکند. درحالیکه در سیستمهای تهویه مطبوعی نظیر چیلرهای تراکمی، مبرد ورودی به قسمت اواپراتور مقدار ثابتی دارد و همه دستگاههای یونیت داخلی، بار برودتی ثابتی را ایجاد می کنند. اگر بخواهیم تعریف ساده ای از VRF ارائه نماییم، این دستگاه شباهت زیادی به کولرگازی دارد با این تفاوت که یک یونیت خارجی با تعداد زیادی یونیت داخلی کار میکند.
مخفف کلمات Gas Heat Pump است که به معنای این است که نیروی محرک آن توسط یک موتور احتراقی _که با استفاده از گاز طبیعی کار میکند_ تأمین میشود.
EHP
مخفف کلمات Electric Heat Pump است. در این نوع دستگاه، نیروی محرکه یونیت خارجی توسط یک موتور الکتریکی تأمین می شود.
الکتروموتور یا موتور احتراقی
کندانسور شیر
انبساط الکتریکی
ب- یونیت داخلی بهصورت سقفی، دیواری و زمینی
ج- لوله مسی برای اتصال یونیت داخلی به یونیت خارجی
با نصب سیستم VRF تلفات مربوط به کانال کشی حذف می شود که سبب کاهش ۱۰-۲۰ درصدی در مصرف انرژی می شود. همچنین، بار حرارتی هر پنل داخلی با توجه به نیاز آن فضا برآورد می شود که نتیجه آن مصرف انرژی کمتر میباشد.
کنترل دمای آسایش در هر فضا (اتاق) و کارکرد دستگاه متناسب با بار حرارتی مورد نیاز آن فضا از دیگر قابلیت های دستگاه VRF میباشد.
در دستگاههای VRF از گاز R410a استفاده می شود که با محیطزیست سازگاری داشته و باعث تخریب لایه ازون نمیشود.
سیستم VRF با کنترل دقیق درجه حرارت، شدت جریان هوا و انجام فیلتراسیون تهویه مطبوع کاملی را ارائه می کند.